کاوشی در اعتبارسنجی حدیث «شَرُّ الْعُلَمَاءِ مَنْ جَالَسَ الْأُمَرَاءَ وَ خَیرُ الْأُمَرَاءِ مَنْ جَالَسَ الْعُلَمَاء» | ||
حدیث پژوهی | ||
مقاله 10، دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 24، آذر 1399، صفحه 223-246 اصل مقاله (328.44 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22052/12.2.10 | ||
نویسنده | ||
احمد قرائی سلطانآبادی* | ||
دانشگاه ولیعصر رفسنجان | ||
چکیده | ||
در مقام بررسی هر حدیثی میبایست زمینۀ صدور آن حدیث از معصوم محرز گردد و متن آن نیز یک اصل معرفتی یا عقیدهای درست یا راهکاری عملی و اخلاقی را بیان کند. حدیث مورد نظر که بیانگر صورت خاصی از ارتباط عالمان با حاکمان است، تقریباً از اواخر قرن اول هجری در قالب یک گفتمان روایی اجتماعی ظهور و بهطور خاص در نزد طبقاتی از صوفیان و زهاد و وعاظ معروفی چون فضیل بن عیاض و سلمه بن دینار رواج داشت. با روش تحلیل تاریخی مشخص شد که حدیث بدون سند در منابع قرن چهارم و پنجم هجری نقل شده و در منابع اولیۀ حدیث فریقین اشارهای به آن نشده است، فقط احادیثی نزدیک به مضمون آن را آوردهاند. احتمال میرود این عدم نقل تحتتأثیر مخالفتهای شدید فقها با صوفیان بوده باشد و اینکه برای فقیهان مسلمان، حضور و مراجعۀ عالمان به دربار حاکمان میتواند زمینهساز احقاق حقوق مردم، ردّ مظالم و اقامۀ حدود شرعی و مانند آن باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
حدیث؛ اعتبارسنجی؛ شر العلماء؛ خیر الأمراء | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 780 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 650 |